Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
adəm — <ər.> bax adam. Səcdə qıl yarə könül, baxma o zahid sözünə; Adəm ol, mətləbi qan, eyləmə şeytan ilə bəhs. S. Ə. Ş.. ◊ Adəm alması anat. – qığırdağın çıxıq yeri; xirtdək. . . Adəm alması deyilən xirtdək sümüyündən heç bir əsər əlamət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəyzadə — is. köhn. <fars.> Bəy oğlu, bəy nəslindən olan adam. Şəhərlərdə, kəndlərdə və obalarda yaşayan xanzadələrimiz, bəyzadələrimiz, . . oxumaq və yazmaq bilmirlər. M. F. A.. Bunların arasında bəyzadə zad yoxdur, hamısı fağır adamlardır. N. N..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sui-istifadə — <ər.>: sui istifadə etmək – bir şeyin və ya bir adamın zərərinə işləmək. Vəzifəsindən sui istifadə etmək. Özünə olan etimaddan sui istifadə etmək. – <Məmmədxanla Yusifəli> . . bəzən uşaqları iki yerə bölüb, hərəsi dəstənin birinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şiş — 1. 1. is. Bədənin hər hansı bir yerində əmələ gələn toxuma qabarması; ur. Üzdə şiş. Başda şiş. Qıçının şişi çəkilmək. – <Kişi:> Dirsəkdən yuxarı qolumda şiş əmələ gəldi. M. İ.. // tib. Hər hansı bir bədən üzvü toxumasının qeyri normal… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xatəm — 1. is. <ər.> klas. 1. Üzük. Barmağında xatəm, guşində tənə; Gireh gireh zülfün tökə gərdənə. M. P. V.. Barmağında xatəm, belində kəmər; Telində güşvarə, düymə tamam zər. Q. Z.. 2. is. <ər.> Sonuncu, axırıncı, ən sonuncu. ◊ Adəmdən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yekcəhət — sif. və zərf <fars. yek və ər. cəhət> klas. Həmrəy, həmfikir, yekdil. Mən yekcəhətəm təriqətimdə. F.. <Molla Vəli:> Hamı yekdil, yekcəhət bu yolda qan tökməyə amadə olar. Ə. H.. Yekcəhət olmaq köhn. – həmrəy olmaq, yekdil olmaq, bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
